یک فرشته زمانی که از دنیای سپیدی ها و خوبی ها جدا می شود و سفر تلخ خود را به این کره ی خاکی و گناه الود اغاز می کند باید شکیبایی بورزد تا چیزهایی را ببیند و تحمل کند که با روحش تناقض زیادی دارد
فرشته ام! شکیبایی ات را تحسین می کنم اما نمی دانم چه شد که به یکباره این دنیای سیاه را برای سفر خود انتخاب کردی؟ شاید برای اینکه بیایی و ببینی و ارزش خود را بفهمی و به همگان بفهمانی که می توان فرشته بود حتی روی زمین!!!!!
و شمایی که لبریز از گسستن هستید همان فرشته هایی هستید که روزی باز می گردید..........!