کهکشان خوار

نزدیکترین و بزرگترین همسایه کهکشانی ما یک کهکشان خوار است و تا پایان هم کهکشان خوار باقی می ماند. البته ستاره شناسان از این ویژگی آندرومدا باخبر بودند که کهکشان های کوتوله را هنگامی که به آن خیلی نزدیک می شوند در خود می بلعد. اکنون کاوشگران فضایی با جستوجو در همسایگی ما این عمل آندرومدا را با یافتن باقی مانده هایی از کهکشان های دیگر در بازو های آندرومدا اثبات کردند. نتایج اولیه کاوش آندرومدا و اطراف آن با تلسکوپ باقی مانده هایی از طعمه های فضایی آندرومدا را کشف کرده است. ستارگان و کهکشان های کوتوله ای که به آندرومدا خیلی نزدیک می شدند از حریم عادی خود به سمت آندرومدا کنده می شدند. آلن مک کاناچی از موسسه اختر فیزیک هرزبرگ می گوید: اما اکنون نشانه های کهکشان خواری آندرومدا را می بینیم و چیزهایی یافته ایم که از هم پاشیده شده بودند و تنها تکه هایی از آن باقی مانده است. آندرومدا و کهکشان ما "راه شیری" دو کهکشان عظیم کهکشان های محلی هستند. آندرومدا با فاصله 2.5 میلیون سال نوری از ما (هر سال نوری برابر است با 5.9 تریلیون مایل) نزدیک ترین کهکشان بزرگ به راه شیری است. جستوجو های آندرومدا محیطی به اندازه نیم میلیون سال نوری از اطراف آندرومدا را شامل می شود.  

ستاره شناسان از دهه های پیش می دانستند که کهکشان ها یکدیگر را می بلعند، گاهی برخورد های نابود کننده ای رخ می دهد و گاهی تنها یک کهکشان فوق عظیم تشکیل می شود. مایک آیروین اختر فیزیک دان دانشگاه کمبریج می گوید این مطالعات به خاطر گستره آن متفاوت است و ستاره شناسان این پدیده را خود با چشم دیده اند.

مارک رید ستاره شناس دانشگاه هاروارد که عضو گروه کاوش آندرومدا نبوده می گوید این برخورد ها معمول هستند و تحقیقات هم درست می گویند. البته اگر آندرومدا کهکشانی را ببلعد دلیل بر نابودی آن کهکشان نیست.

کهکشان خواری گاهی تنها باعث جابجا شدن ستارگان از مکان خود و عوض کردن چینش آسمان شب می شود. آیروین می گوید بخش عظیمی از یک کهکشان فضای خالی است بنابراین امکان کمی برای برخورد ستارگان یا سیاره ها وجود خواهد داشت. این عمل تنها باعث ایجاد آسمانی جالب توجه تر و زیبا تر می شود.

قربانی آینده آندرومدا کهکشان کوتوله تراینگلوم (Triangulum) است که به دور آندرومدا در چرخش است. حدود 3 میلیارد سال بعد تراینگلوم که یک بار به آندرومدا نزدیک شده و تعدادی از ستارگان خود را از دست داده، به درون آندرومدا می رود. البته جان دابینسکی از دانشگاه تورنتو می گوید در همان زمان تراینگلوم به کهکشان ما هم برخورد می کند.

آندرومدا و راه شیری با سرعتی تقریبا برابر با 75 مایل در ثانیه به سمت یکدیگر در حرکت هستند. فاصله این دو کهکشان به حدی زیاد است که چندین میلیارد سال بعد به هم برخورد می کنند. این برخورد شاید چیزی جز بر هم زدن شکل آسمان شب و ایجاد کهکشانی فوق العاده عظیم نباشد.

  

منبع:http://ansarijavid.ir